คุป, คุปต์ หมายถึง (แบบ) ก. รักษา, คุ้มครอง, ปกครอง. (ส.; ป. คุตฺต).
[คุบติ] (แบบ) น. การรักษา, การคุ้มครอง, การปกครอง. (ส.; ป. คุตฺติ).
ก. คอยกํากับดูแล เช่น คุมงาน คุมพล คุมพวก, ป้องกันรักษา เช่น คุมของ คุมบ่อน.
ก. ควบคุมการเกิด, ป้องกันการตั้งครรภ์.
(กฎ) ก. คุมตัว ควบคุม ขัง กักขัง หรือจำคุก.
ก. ผูกใจเจ็บและคิดอยากแก้แค้น, เก็บเอาความแค้นเข้าไว้.
ก. คอยระวังท่วงทีของอีกฝ่ายหนึ่ง.
ก. ควบคุมไว้หรือจับกุมไว้ เช่น ตำรวจคุมตัวผู้ร้าย.